JuliaHill

Ik hou ervan om verwend te worden, het is iets dat me vervult met vreugde en me speciaal laat voelen. Er is zoiets magisch aan die kleine momenten dat ik verzorgd word, alsof ik in een mantel van tederheid gewikkeld word.. Ik ben iemand die enorm geniet als iemand de tijd neemt om me te laten zien dat ze me waarderen, niet alleen met woorden, maar met gebaren die me het gevoel geven dat ik het middelpunt van de aandacht ben, al is het maar voor een tijdje. Een onverwachte knuffel, een kus op het voorhoofd, een spontaan detail.. Zijn de dingen die me laten glimlachen van geluk. Ik hou ervan wanneer ze me verwennen, wanneer ze me laten zien dat ik belangrijk voor hen ben. Er is niets mooiers dan het gevoel van die verbinding waar ik me verzorgd en beschermd voel, waar kleine attenties een taal zonder woorden worden.. En het is niet alleen de lichamelijke aanraking waar ik van hou; ik geniet ook van de rustige momenten, waar ze gewoon naar me luisteren, waar ze me begrijpen zonder dat ik veel hoef te zeggen. Die momenten waarop ik mezelf kan zijn, met mijn gedachten en mijn dromen, en weten dat ze me begeleiden op de meest tedere manier. Ik voel me graag aanbeden, alsof elke aanraking, elk zacht woord, elk vriendelijk gebaar alleen voor mij bedoeld is. En op die momenten, als ik me verwend voel, ben ik de gelukkigste persoon ter wereld. Ik vraag niet te veel, maar ik geniet diep van die momenten vol aandacht en liefde. Uiteindelijk voel ik me meer verbonden, rustiger en vooral zelfverzekerder in mijn eigen vel.. Het is alsof al die kleine gebaren van zorg mijn ziel voeden, me compleet maken en me de kracht geven om mezelf te blijven, maar met een grotere glimlach.. En natuurlijk vind ik het leuk om die genegenheid op dezelfde manier terug te geven, want uiteindelijk vind ik het leuk om een ruimte te creëren waar liefde en tederheid constant worden gedeeld..

Ze luisteren zonder dat ik erom vraag, als ze merken dat ik stil ben, een knuffel nodig heb, of gewoon zin heb in een knuffel. Ik smelt als ze me speciaal laten voelen met die eenvoudige dingen die velen over het hoofd zien, maar die voor mij alles betekenen. Een " heb je al gegeten? ", een "ik dacht aan je vandaag", of een "ik heb je gemist" kan mijn dag volledig veranderen. Als ik me verwend voel, voel ik me niet alleen geliefd, maar ook gezien. Es como si me dijeran sin palabras: "Ik ben hier voor jou, ik heb je". En dat is voor mij meer waard dan elk geschenk. Ik vind het leuk om die persoon te zijn die met tederheid wordt verzorgd, die constante genegenheid ontvangt, niet omdat het vereist, maar omdat het geboren is uit het hart van degene die me vergezelt. Ik wil eraan herinnerd worden hoe belangrijk ik ben, niet alleen met mooie woorden, maar ook met daden.. Ik ben degene die zich dichtbij voelt wanneer ze verbinding voelt, die dankt met kusjes en glimlach elk mooi gebaar dat ze ontvangt. Ik hou ervan om dichtbij te zijn, te strelen terwijl ik word gestreeld, zacht te lachen terwijl ik stevig wordt vastgehouden. Ik geniet van de zachte stiltes, de blikken die zeggen "blijf nog even", de handen die zonder reden in elkaar grijpen. Het geeft me een veilig, beschermd gevoel, alsof op dat moment de wereld stilstaat om voor mij te zorgen.. Ik vind het leuk om aardig tegen me te praten, om me lief te behandelen, om niet bang te zijn om hun tedere kant met me te laten zien. Want als ik me verwend voel, bloei ik. Ik word liefdevoller, rustiger, helderder. Het is een uitwisseling van prachtige energie waarbij ik mezelf laat verzorgen en tegelijkertijd al die vermenigvuldigde liefde geef.. Want als ze me aardig behandelen, wil ik ook het beste van mezelf geven. En hoewel ik sterk, onafhankelijk en vastberaden kan zijn, is er een kant van mij die altijd zijn toevlucht zal zoeken in tederheid. Ik heb geen grote gebaren nodig, alleen echte aanwezigheid, oprechte genegenheid en een beetje dagelijkse zoetheid. Verwend worden is geen zwakte, het is mijn favoriete manier om te verbinden, lief te hebben, mezelf vol vertrouwen over te geven. Want in die veilige ruimte van verwennerij en details voelt mijn hart zich echt thuis.

Soms ben ik graag een beetje mysterieus. Niet omdat ik iets te verbergen heb, maar omdat er een bijzondere schoonheid schuilt in de kunst om niet alles te onthullen. Ik hou van het gevoel om bepaalde gedachten alleen voor mezelf te houden, alsof het kleine juweeltjes zijn die niet iedereen kan zien. Er zijn dagen dat ik liever met mijn ogen spreek, mijn stiltes meer laten zeggen dan duizend woorden. Ik vind het leuk als iemand me probeert te lezen en zich realiseert dat er lagen zijn, nuances, een verhaal achter elk gebaar.

Ik wil niet altijd een open boek zijn. Ik word verleid door het idee om langzaam te worden ontdekt, zoals een landschap in de mist dat zich ontvouwt in het zonlicht. Soms glimlach ik zonder uit te leggen waarom, of kijk ik weg net als ze denken dat ze me zullen begrijpen. En het is geen spel, het is gewoon mijn manier om de vonk van het onbekende levend te houden.

Mysterieus zijn geeft me een zoete vrijheid. Het stelt me in staat om in stilte te observeren, diep te voelen en alleen te spreken als ik het echt voel. Ik heb geen constante aandacht nodig en ik hoef mezelf niet voortdurend uit te leggen. Ik hou ervan als iemand de tijd neemt om me te ontdekken zonder haast, met respect en zonder eisen. Want wie verder kijkt dan het voor de hand liggende, vindt vaak schatten die niet in het zicht zijn.

En hoewel ik soms open, warm en transparant ben, is er iets in mij dat altijd gereserveerd blijft, een hoekje dat zich niet gemakkelijk overgeeft. Niet uit angst, maar omdat ik de waarde begrijp van wat ik bewaar. Ik ben graag een beetje licht en een beetje schaduw, een balans tussen wat ik geef en wat ik aan de verbeelding overlaat.

Is er tenslotte niet iets diepgaand aantrekkelijks aan dat je niet helemaal kunt begrijpen?